Acmella oleracea. Roślina od bólu zębów

Acmella oleracea. (syn. Spilanthes oleracea, Acmella Spilanthes, ang.Eyeball Plant, Spot Plant, Brazil Cress, Peek-A-Boo Plant, Alphabet Plant i Jambu, Electric Buttons, Sechuan Buttons ) Zioło odkryte w 1975 roku w Peru, pochodzenie rośliny nie jest znane, wykorzystywane w medycynie ludowej w różnych częściach świata od Ameryki Południowej (Brazylia, Peru), przez Afrykę, do Azji Południowej (Indie), używane do kojenia bólu zębów.

Wyciąg z Acmella oleracea na właściwości ujędrniające i przeciwzmarszczkowe (pobudza fitoblasty  do produkcji kolagenu i elastyny oraz ma rozluźniający wpływ na mięśnie mimiczne i łagodzenie drobnych zmarszczek). Efekty stosowania preparatów z Acmella oleracea są porównywalne stosowania toksyny botulinowej – stąd nazwa „ziołowy botox”.

Duże nadzieje pokłada się w żelu stomatologicznym na bazie wyciągu z Acmella, którego stosowanie nie ma pociągać za sobą żadnych środków ubocznych, i który będzie mógł być prawdopodobnie stosowany do smarowania dziąseł niemowląt.”(na podstawie: http://biotechnologia.pl/kosmetologia/doniesienia-naukowe/acmella-oleracea-roslina-od-bolu-zeba-i-ziolowy-botox,12745)
Świeżo zerwane kwiatki oraz liście (dojrzałe) z Toothache Plant włożone do ust i przeżute powodują nagły ślinotok (niewskazane dla osób mających problemy z przełykiem) oraz drżenie języka i policzków, kolejnym etapem jest  odrętwienie przechodzące w znieczulenie jamy ustnej. Efekt ten nie jest długotrwały można go jednak bez obaw podtrzymywać następnymi dawkami. Roślina stymuluje pracę układu limfatycznego. Spożywanie Acmella wzmaga fagocytozę oraz powoduje zwiększenie produkcji białych krwinek. Dzięki pobudzaniu ślinianki przyusznej do produkcji śliny roślina w niewielkim stopniu pobudza apetyt i wspomaga trawienie. Spożywanie  pobudza i wzmacnia układ odpornościowy organizmu, dlatego pomaga w walce z różnego rodzaju alergiami.
Liście i kwiaty Acmella oleracea zawierają do 1,25% Spilantholu, alkaloidu roślinnego, który ma działanie antyseptyczne, antybakteryjne (hamuje rozwój bakterii np. Escherichia,  Klebsiella,  Proteus, Pseudomonas, Salmonella, Staphylococcus oraz drożdżaków Candida albicans.
Odwar lub rozcieńczona nalewka, do których sporządzenia nadają się wszystkie części rośliny łącznie z korzeniami mogą być stosowane min. do płukania przy zapaleniu dziąseł (żucie rośliny także pomaga) lub do obmywania ran. Również zmiażdżone ziele można przykładać na rany i owrzodzenia, pomaga to w gojeniu hamując rozwój drobnoustrojów nie daje jednak efektu znieczulenia jaki wywołuje w jamie ustnej.
Napar ze świeżych lub suszonych liści i kwiatów bywa często spożywany w celu odkażenia układu moczowego i rozpuszczania kamieni, przy reumatyzmie, przeziębieniu, gorączce, problemach żołądkowych oraz profilaktycznie przeciw malarii. Istnieją doniesienia o pomocnym działaniu rośliny w pozbyciu się dolegliwości jąkania.

Acmella oleracea jest niską byliną, wrażliwą na niskie temperatury, z rodziny złożonych.
Stanowisko.
Rośliny sadzimy do żyznej, przepuszczalnej ziemi, na stanowisku słonecznym lub w półcieniu. Obficie podlewamy i często zraszamy. Drobne, niemal pozbawione płatków kwiaty pojawiają się od czerwca do października./listopada.

Świeże liście mają mocny/pieprzny smak, można je dodawać do sałatek lub mięsa, gulaszy, sosów, zblanszowane, łagodnieją i smakują podobnie do szpinaku.